Kendinle Randevun Var: Ertelenen Benliğe Dönüş Yolculuğu
“Bir ara ilgilenirim…” dediğin sen, hâlâ orada bekliyor olabilir.
Günlük sorumluluklar, iş, sosyal ilişkiler, ekranlar… Yetişkinlik çoğu zaman “kendini ihmal etme sanatı”na dönüşüyor. Oysa en temel duygusal ihtiyaçlarımızdan biri, kendimizle temas kurmak. Psikolojide buna “öz benliğe yönelme” deniyor. Ve çoğu yetişkin bu yönelişi yıllarca erteliyor.
University of California’da yapılan bir araştırmaya göre, günlük yaşamında sıkça kendini erteleyen bireylerde içsel tatminsizlik ve tükenmişlik hissi %42 oranında daha yüksek. Yani, gün biterken “bugün de kendim için hiçbir şey yapamadım” diyen yalnız sen değilsin.
Peki Ertelenen Benlik Nedir?
Ertelenen benlik, kişinin gerçek ihtiyaçlarını, arzularını ve hayallerini ihmal etmesiyle oluşur. Genellikle şu cümlelerle kendini belli eder:
- “Bunun sırası değil.”
- “Önce işlerimi halledeyim.”
- “Şu dönem geçsin, sonra bakarım.”
Ancak bu dönemlerin hiçbiri geçmez. Ve kişi, zamanla kendi hayatında misafir gibi hissetmeye başlar.
Kendinle Yeniden Buluşmak İçin 4 Küçük Adım:
- Günde 10 dakikayı sadece kendine ayır. Sessizlik, yazı, nefes—ne olursa.
- Ne hissettiğini sor kendine. “Nasılsın?” sorusu, başkaları için değil sadece
- Ekran değil, iç ses aç. Sosyal medyadan değil, iç dünyandan gelen gündeme kulak ver.
- Keyfi erteleme. Minik zevkler “boş zaman”ı değil, “gerçek zamanı” hak eder.
“Yolun en uzak olanı, bazen en yakında duranı fark etmektir: Kendini.”
