Anne Gibi Konuşma! Çocuklar Ebeveynin Sesini Neden İçselleştirir?

Hiç fark ettiniz mi? Çocuğunuz bir şeye sinirlendiğinde tam da sizin gibi çıkışıyor. “Ben sana kaç kere dedim!” cümlesini minik bir ağızdan duymak bazen komik, bazen ürkütücü. Sosyal medyada videolarını izliyoruz, “tüm gün evcilik oynayan çocuk annesinin aynısı olmuş” yorumları havada uçuşuyor. Peki bu sadece taklit mi, yoksa daha derin bir mesele mi var? Aslında çocuklar sadece sesi değil, tonu, duyguyu ve tutumu da içselleştiriyor. Ebeveyn sesi, çocuk için dış dünyanın iç sesi oluyor. Yani bir süre sonra sadece sizi duymuyor, sizinle konuşan bir iç ses geliştiriyor. Bu nedenle çocukla konuşurken aslında gelecekte onun kendisiyle konuşma şeklini şekillendiriyorsunuz. 

2014 yılında yapılan bir fMRI çalışmasına göre, çocuklar özellikle annelerinin sesine karşı yüksek oranda nöral duyarlılık geliştiriyor. Beynin ödül, duygu ve sosyal işlemeyle ilgili bölgeleri aktif hale geliyor. 

İç Sesin Mimarı Kim? 

Çocuklar bir olayla başa çıkmaya çalışırken genellikle sizin ses tonunuzla düşünür. “Şimdi ağlama, güçlü ol” diyen iç ses aslında sizsiniz. Bu yüzden, çocuklar öz şefkati de, öz eleştiriyi de ilk sizden öğreniyor. Sadece ne söylediğiniz değil, nasıl söylediğiniz de onların duygusal haritasını çiziyor. 

Sosyal Medyadan İçimize İşleyen Sesler 

Sosyal Medyada “annemin sesi beynimde yankılanıyor” temalı içeriklerin bu kadar ilgi görmesi tesadüf değil. Çünkü birçoğumuz çocukluğumuzdan taşıdığımız seslerle yaşıyoruz. O ses ya destek oluyor ya da köstek. Çocuğun gelecekteki öz güvenini, kaygı düzeyini ve ilişkilerini şekillendiren bu iç sesin temelinde günlük hayatta kurduğumuz o sıradan cümleler var. 

Sesin Gücüyle Büyümek 

Ebeveyn sesi; oyuncak almakla, ödev sormakla, yemek yedirmekle sınırlı değil. Çocuğun iç dünyasını inşa eden bir malzeme. Ne söylediğimiz kadar, nasıl söylediğimiz de iz bırakıyor. Unutmayın, bugün duyduğu ses, yarın kendi kendine konuşurken duyacağı ses olacak.